من که عمریست به کلبی درت می نازم
درپی چشم خمارت سروجان
می بازمارزوی دلم این است که بیدارشومازهمه اهل جهان
غیرتوبیزارشومرسم سگهاست که درنیمه شب پارس کنندباب
مستی است که بادلبر خودباز کنندمن به دین رسم که شبها به درت
پارس کنمسگ کوی توام وبردرتوپارس کنماستخوانی ده تاسگ
درت رام شودسارق بزم غمو میکده ناکام شودمن زدست تو فقط
جیره شب می گیرماستخوانم ندهی نیمه شب می میرمنوکرزینبمو
عبدولی ازادممن اباالفضلی ام واهل حسین ابادمبارهاگفته موتا
ابدمی گویمیاحسین ازحرمت بوی خدامی جویم
